Ondervoeding in Madagaskar: Anaïs vertelt wat ze daar zag
“Drie weken geleden kwam een 13-jarige jongen binnen in onze mobiele kliniek met zijn grootmoeder. Hij kon nauwelijks op zijn benen staan. Hij woog 23 kilo.”
Noodhulpcoördinatrice Anaïs Prudent is net terug uit het zuiden van Madagaskar. Daar zijn al maandenlang enorme voedseltekorten. Al sinds maart 2021 werken onze teams in de regio om ondervoeding aan te pakken.
11.000 kinderen behandeld voor ondervoeding
“We werken in de districten Ambovombe en Amboasary, met voedseluitdeling, mobiele klinieken en water- en sanitatieprojecten. Tussen maart en december 2021 hebben we meer dan 11.000 kinderen onder de 10 jaar kunnen behandelen voor ondervoeding.
Momenteel gaan de mensen door een hongerseizoen, dat is de periode tussen twee oogsten wanneer de voedselvoorraden zijn uitgeput. De volgende oogst is pas in maart. Ze bevinden zich dus in een situatie waarin ze heel, heel weinig of helemaal geen voedsel hebben. In deze periode is het absoluut van vitaal belang ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk kwetsbare mensen toegang hebben tot voedseluitdelingen.
Therapeutisch voeding én voedsel uitdelen
Om het voedseltekort te helpen oplossen hebben we de voedseluitdelingen in het zuiden van Madagaskar hervat. Want alleen therapeutische voeding bieden, is geen oplossing. Het aantal kwetsbare mensen in Madagaskar is extreem hoog. Kinderen blijven heel lang ziek. Ze komen niet genoeg aan, wat vanuit medisch oogpunt logisch is. Als ze alleen maar therapeutisch voedsel krijgen, is dat niet voldoende.
Ernstig ondervoed maar toch… te dorstig om te eten
Als we ergens aankomen en aan de mensen vragen wat ze nodig hebben, antwoorden ze in 100% van de gevallen: water. Het is niet gemakkelijk om je dat voor te stellen, maar het is belangrijk om te beseffen dat mensen tot 20 uur kunnen lopen om één jerrycan water te halen. Water is een groot probleem in Madagaskar, dus het is van het grootste belang dat we ook water voorzien. Soms zien we kinderen in onze mobiele klinieken aankomen die, hoewel ze matig of zelfs ernstig ondervoed zijn, niet in staat zijn om te eten omdat ze zo dorstig zijn. Ik vind het diep schokkend dat kinderen die verhongeren, echt verhongeren, zo wanhopig dorstig zijn dat hun dorst nog erger is dan hun honger. Daarom delen we ook water uit en hebben we 64 handpompen hersteld in de getroffen regio’s.”
